Cihanda İki Türlüdür Mürâî
Cihanda iki türlüdür, mürâî, Ki aldatır bunlar, fakîri, bâyi. Birisi, yürür eski kisvetle, Ki zâhid sanılsın bu sûretle. Saf kimseleri bunlar, yemek ister, Kendilerine derviş denmek ister. Giyerler, yamalı, eski câme, Dilerler böyle görünmek avâme. Haftalar geçer taramaz sakalın, Ki desinler, unutmuş kendi hâlin. İkincisi ise, ehl-i riyânın, İşit imdi alâmetlerin ânın. Gider ardınca daim…