Bu mektup, Cafer Bey Tehani’ye yazılmıştır. Ehlullaha dil uzatan saygısızları, söz ile yazı ile kötülemek câiz olduğu bildirilmektedir:
Okşayıcı mektubunuzu okumakla şereflendik. Allahü teâlâ size selamet versin! Fakirlerin hâlini araştırıyorsunuz. Yakınlığı, uzaklığı hep bir tutuyorsunuz. Saygılı kardeşim! Kureyş kâfirleri uğursuzluklarının, aşağılıklarının, taşkınlıklarının arttığı zamanda, müslümanları çekiştirici, kötüleyici şeyler uydururlardı. Peygamberimiz “aleyhi ve alâ âlihissalatü vesselâm” İslam şairlerinden birkaçına kâfirleri kötülemelerini emir buyurdu. O şairlerden biri, Resûlullahın “aleyhi ve alâ âlihissalatü vesselâmü vettehıye” önünde minbere çıktı. Herkese karşı kâfirleri kötüleyen şirleri okudu. O Server “aleyhissalatü vesselâm”, (Bu, kâfirlerin kötülüğünü açığa vurdukça, Ruhul-Kuds bununla beraberdir) buyurdu. İnsanların kötülemesi, incitmesi, aşkın nimetlerindendir. Ya Rabbi! Peygamberlerin efendisi hürmetine “aleyhi ve alâ âlihi ve aleyhimüssalevâtü vetteslîmât” bizleri onlardan eyle! Âmin.