Mü’minin Evsafı (Vasıfları)
Müminin müminde 7 hakkı vardır:
1) Davetine gitmek,
2) İyadetine [Hasta olunca ziyaretine] gitmek,
3) Cenazesine gitmek,
4) Nasihat etmek,
5) Selam vermek,
6) Bir zalimin elinden kurtarmak.
Aksırdıkta (Elhamdülillah) deyince, (Yerhamükellah) demek.
Müminin hayırlısı, 6 haslet bulunandır:
İbadet eder. İlim öğrenir. Fenalık yapmaz. Haramlardan sakınır. Kimsenin malına göz dikmez. Ölümü hiç unutmaz.
Tenbih: Hadis-i şerifte buyuruldu ki “Herkes, kendisine ihsan edeni sever. Bu sevgi, insanın cibilletinde [yaratılışında] mevcuttur.” Nefsine düşkün olan, nefsinin arzularına kavuşmak için, yardım edenleri sever. Akıl ve ilim sahibi ise, medeni insan olmasına yardım edenleri sever. Kısacası, tayyibler [iyiler], tayyibleri sever. Habisler, şerirler [fenâ kimseler], kötüleri severler. Bir kimsenin sevdiklerine, arkadaşlarına bakarak, onun nasıl adam olduğu anlaşılır. Dosta, düşmana, müslümana ve kâfire, bidat sahiplerinden başka, herkese, tatlı dil ve güler yüz göstermelidir. İnsanlara yapılacak en faydalı ihsan, en kıymetli hediye, tatlı dil ve güler yüzdür. İneğe tapan kâfirleri görünce, ineğin ağzına saman vererek, düşman olmalarına mâni olmalıdır. Kimse ile münakaşa etmemelidir. Münakaşa, dostluğu azaltır, düşmanlığı arttırır. Kimseye kızmamalıdır. Kızmak, sinir ve kalp hastalığı yapar. Hadis-i şerifte, “gazab etme!”, kızma buyuruldu.
Bir kimse, 4 şeyi gizlese, nasın (insanların) hayırlısı olur:
1) Fakirliğini,
2) Sadakasını,
3) Musibetini,
4) Belasını.
Ve dahi Cennet 4 kimseye müştakdir:
1) Dili zikir edici ola.
2) Hafız-i kelamullah ola.
3) Taam yedirici ola.
4) Ramazan ayında saim [oruçlu] ola.
Her kişi, aşağıda yazılı yedi şeyi dillerinden kesmeyeler:
Her işinde (Besmele-i şerifeyi) diyeler.
Her işi tamam edince, (Elhamdülillah) diyeler.
Filan yere gideceğim dedikte, (İnşaallah) diyeler.
Bir musibet işittikte, (İnna lillah ve inna ileyhi raci’ûn) diyeler.
Bir hata söylemiş ise, tövbe ve istiğfar eyleyeler.
(Lâ ilâhe illallahü vahdehu lâ şerike leh, lehül-mülkü ve lehül-hamdü ve hüve alâ külli şey’in kadîr) kelime-i tayyibesine devam edeler.
(Eşhedü en lâ ilâhe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abdühü ve resûlüh) kelime-i şerifesini çok söyleyeler.
Bu ikisini dahi, gece ve gündüz çok okumalıdır:
1- (Estağfirullah.)
2- (Sübhanellahi vel-hamdülillahi velâ ilâhe illallahü vallahü ekber vela havle vela kuvvete illa billahil’aliyil’azîm.)
KAYNAK: İslam Ahlâkı