İslamda ilk Vakf, Uhud’da şehid düşen Yahudi Bilginlerinden ve zenginlerinden Muhayrık’ın, Peygamberimize teslîm edilmesini vasiyyet ve Peygamberimizin de, teslîm alıp Vakf ettiği: 1. Miseb, 2.Safiye, 3. Delal, 4. Hüsna, 5. Bürka, 6. A’vaf, 7. Meşrebe adlarıyla anılan yedi bahçe ve bostandı. Peygamberimizin Medîne’deki Vakfları, umumiyetle Muhayrık’ın mAllarındandır. İbn-i Humeyd der ki “Halife Ömer bin Abdul’aziz, Muhayrık’ın Vakf Hurmalıklarından hurma getirilmesini istemişti. Bir tabak içinde getirildi.
Ömer bin Abdulaziz “Ebû Bekir bin Hazm, bana yazdı: Bu hurma, Resûl aleyhisselâmın devrinden kalma hurma ağacındandır ve Resûl aleyhisselâm, ondan yerdi.” diye bildirdi deyince “Ey Mü’minlerin Emiri! Bunu, aramızda bölüştür!” dedim. Bölüştürdü. Her birimize, dokuzar hurma düştü.
Ömer bin Abdulaziz “Ben, Medîne vâlisi olarak o Hurmalığa girdiğim zaman, o hurma ağacının hurmasından yemişim ve onun kadar nefis ve tatlı bir hurma görmemişimdir!” dedi.”
Amr bin Muhâcir der ki “Resûl aleyhisselâmın metâı, Ömer bin Abdulaziz’in yanında bir odada bulunur, kendisi, her gün, ona bakardı. Kureyşilerden gelip yanında toplananları da, bu odaya koyar, sonra, bu metâa yönelerek “İşte, Allah’ın, sizi, kendisi ile şereflendirdiği Zât’ın mirâsı!” derdi:
- Bir adet hurma yapraklarıyla örülmüş Serir,
- Bir adet yüzü deri, içi hurma lifi doldurulmuş yüz yastığı,
- Bir adet büyükçe çanak,
- Bir adet su bardağı,
- Bir adet elbise,
- Bir adet el değirmeni,
- Bir adet ok çantası,
- Bir adet kadife (yorgan.)
Bu yorganda, Resûlullahın başının sinmiş bulunan teri, misk kokusundan daha güzel kokar, dururdu.
Ömer bin Abdulaziz, hastalandığı zaman, onun suyu ile yıkanır, iyileşirdi. Ömer bin Abdulaziz, Medîne’li Tâbiin âlimlerinden olup İmâm, Fakih, Müctehid ve Sünnetleri çok iyi bilen bir zat idi. Annesi; ümmü Asım bint-i Asım bin Ömer bin Hattab’dı. Adalet ve zühd’ü takvada örnek gösterilirdi. İmâm Şâfii “Hulefâ-i Râşidin, beştir: 1) Ebû Bekir, 2) Ömer, 3) Osman, 4) Ali, 5) Ömer bin Abdulaziz!” derdi. Ömer bin Abdulaziz: Adâlette, Hazreti Ömer’in; Zühd ve takvâda, Hasan’ül Basrî’nin; İlimde İmâm Zührî’nin hâl ve gidişâtında idi.
İbn Sa’d, et-Tabakât, I, 499.
Salât ü hem selâm olsun ona hem âl ü sahbeyne
Ki kıldı onları kendine yârân, ol kerem-kânı
Gel ey Hakkı, unut halkı Habîb-i Hak’tan al hulku
Ki Haktan hüsn-i hulk almıştı meccân ol kerem-kânı
İBRÂHİM HAKKI ERZURUMÎ