Adem oğlu aç gözünü, yeryüzüne kıl, bir nazar,
gör bu latif çiçekleri, hangi kuvvet yapar, bozar.
Her bir çiçek bir naz ile öğer Hakki niyaz eder,
kurdlar, kuşlar, durmaz söyler, ol Halıka avaz eder.
Öğer onun kadirliğin, her bir işe hazırlığın,
ille onun kahirliğin, anlayınca, rengi döner.
Rengi döner günden güne, toprağa dökülür yine,
bu ibrettir anlayana, hakikati, arif sezer.
Ger bu sırrı duya idin, ya bu gammı yiye idin,
yerinde eriye idin, insan değil misin, meyer.
Bilir, gelen gider imiş, konan geri göçer imiş,
mevt şerbetin içer imiş, her kim, bu manadan geçer.
Benzer Şiirleri Okumak İçin Tıklayınız