Muzdarib bir gönülle, kabuslu hayallerle,
vuslat-ı canana ve gülistana elvedâ!
Gizli ah çekmelerle, içli iniltilerle,
zevkine doymadığım nevbahara elvedâ!
Gökler karardı yine, hiçbir yer görünmüyor,
mübhem bir kuvvet beni, her ân geri çekiyor,
Madem ayrılacaktın, ya niçin geldin diyor,
bastığın aziz taş ve topraklara elvedâ!
Göz yaşım umman oldu, yol vermiyor geçeyim,
ayrılıp, göz nurumdan, ben nereye gideyim?
Bu firak ateşiyle, yanıp yanıp biteyim,
her gün yeniden doğan arzulara elvedâ!
Zulmet bastı cihanı, bütün emeller söndü,
kalbim kan ağlar daim, ruhum çılgına döndü.
Demek ayrılık geldi ve bana yol göründü,
bu derdsiz yolculara, bu yollara elvedâ!
Son bir defa bakayım, o hüsn-i cemaline,
bir nazarın değişmem, bütün dünya maline,
İster gülsün gafiller, bu aşıkın haline,
bundan böyle neşe ve sürurlara elvedâ!
Rabbimden diliyorum, yakınlara gelmeni,
ah yine görebilsem, dünya göziyle seni!
Ayrılık pek yakıyor, al bağrına bas beni,
faydasız hayallere, hulyalara elvedâ!
Gözün, gönlün arkada, nereye gidiyorsun?
bakmaya kıyamazken, nasıl terkediyorsun!
(Allaha ısmarladık!) düşün kime diyorsun!
asılsız, hakikatsız, rüyalara elvedâ!
Nereye gidiyorsun, ey yarine doymayan?
bir ân fazla görmeyi bulunmaz nimet sayan,
Hasretile gün be gün, kavrul, alevlen ve yan!
cihanı tenvir eden en son Nura elvedâ!
Nereye gidiyorsun, ondan nasıl ayrıldın?
seni yakan o değil, kendi kendini yaktın!
Düşün! Göz yaşlarıyla, kimin yüzüne baktın?
ayrılırken inleyen bakışlara elvedâ!
Maziyi hâle tebdil edip, seyredeceğim,
gönlümü gözyaşile teselli edeceğim.
Derin iniltile ah, ayrılık diyeceğim,
yarı bırakıp giden, bu firara elvedâ!
Karşımdaki hayalin, biraz daha kal diyor,
kalbini benim gibi, bu sevdaya sal diyor,
Öp elimi hasretle ve duamı al diyor,
en derin sevgilerle, aziz yara elvedâ!
Tavsiye Şiir: Ayrılık Yaman Oldu