Viran oluyor gönlüm senden ayrı kaldıkça,
sözlerinin tadını unutmam yaşadıkça.
Helal et de hakkını, öleyim ben rahatca,
biçare gönlüm her ân, sizi görmek istiyor!
Hasret, deryalar gibi, kesti yolumu benim,
yıllarca ayrı kalsam, seni daim severim.
Uzak yerlere düştüm, bu mu benim kaderim,
biçare gönlüm her ân, sizi görmek istiyor!
Sizden ayrı kalınca, uyduk hep nefsimize,
yanlış yollara düştük, bilmem ne oldu bize.
Şeytan bakıp gülüyor, kararan kalbimize,
biçare gönlüm her ân, sizi görmek istiyor!
Ruhum çılgına döndü, göklere çıktı ahım,
sizden pek uzak düştüm, nedir benim günahım?
Yüzü kara olmaktan, koru beni Allah’ım!
biçare gönlüm her ân, sizi görmek istiyor!
Doğar gelir inşaallah, gecelerin gündüzü,
gariblerin o zaman, gülecek hemen yüzü.
Odalarda kısıldı, müminin tekbîr sözü,
biçare gönlüm her ân, sizi görmek istiyor!
Pusu kurmuş hainler, yollarımı bekliyor,
süslü, tatlı sözlerle, sen, bu yoldan dön diyor.
İmandan haberi yok, aptal bir şey bilmiyor,
biçare gönlüm her ân, sizi görmek istiyor!
Hiç uğraşma ey câhil, dönmem billahi geri,
hedefim, maksadım hep, iyi yoldan ileri.
Çok uğraştı dünyada, senin gibi serseri,
biçare gönlüm her ân, sizi görmek istiyor!
Eserini görünce, önce kıymet vermedim,
on altı yaşındaydım, kötü şeyler söylerdim.
Rahmet saçtı Allah’ım, hakikati öğrendim,
biçare gönlüm her ân, sizi görmek istiyor!
Biçare gönül sen de, durma çalış ilerle!
doğru yolu gösteren o zata bak ibretle.
Sizi çok sevdiğimi, yazıyorum kalbime,
biçare gönlüm her ân, sizi görmek istiyor!
Garib İhsan senin de, ağlayan kalbin var mı?
Onun seveni çoktur, feryadını duyar mı?
Engeller çelik olsa, insan bundan korkar mı?
Biçare gönlüm her ân, sizi görmek istiyor!
(İhsan Uzungüngör)