Bu mektup, [İmam-ı Rabbani hazretleri tarafından] Seyyid şeyh Abdülvehhab-i Buhârî’ye “rahmetullahi teâlâ aleyh” yazılmıştır. Muhabbet bildirilmektedir:
Çok zamandan beri, huzurunuzda bulunanlara karşı kalbimde bir muhabbet hâsıl olmuştur. Daha önce aramızda bulunan bağlılıktan başka olan bu sevgi, bizleri uzaktan duanız ile meşgul etmektedir. Âlemlerin efendisi ve her varlığın övündüğü, sevgili Peygamberimiz “aleyhi ve alâ âlihissalevâtü vetteslîmâtü vettehiyyat” “Bir kimse din kardeşini severse, bu sevgisini ona bildirsin!” buyurdu. Fakir de “rahmetullahi teâlâ aleyh” sevgimi bildirmenin iyi ve uygun olduğunu gördüm. Resûlullaha “aleyhissalatü vesselâm” yakın olanlara karşı bu sevginin hâsıl olması, kıyamette kurtulmak ümidimizi arttırdı. Allahü teâlâ, sizleri hep sevmemizi nasip eylesin. İnsanların efendisi hürmetine duamızı kabul buyursun “aleyhi ve alâ Âlihissalatü vesselâm!”
Ne bahtiyâr, ol kişi kim,
okuduğu, Kur’ân ola!
Ezân, ikâmet duyunca,
gönlü dolu, îmân ola!
Tavsiye Yazı –> Tavsiye Edilen Ameller
Hayalin önümde, parlak ay gibi, zulmeti gideren mehtaba benzer,
bu âlem görünür bir saray gibi, ışık olmayınca, zindana benzer!
Bu sesler yabancı, özler yabancı, bakışlar yabancı, gözler yabancı;
dudaklar gülse de, mânâ yabancı, gördüğüm rüyalar, bir zanna benzer!
Güllerin başkadır, ateşin başka, aşkınla tutuşan, bülbülün başka;
şu elin güzeli değmiyor aşka, bir güzel görmedim, canana benzer!
Baktıkça yakından güneş yüzüne, daha çok inandım tatlı sözüne,
şifasın, ruhumun üzüntüsüne, sohbetin her derde dermana benzer!
Ayrılık yakıyor gece ve gündüz, geceden karanlık oluyor gündüz,
bu yıl da gurbette geçen ömrümüz, cefası bitmeyen, devrana benzer!