Sual: Kur’an-ı kerimde bahsedilen Sâbiîler kimdir?
Cevap: Umumiyetle Şit aleyhisselâmın dinine tâbi olduğu kabul edilen ve az sayıda mensupları bugün Kerbelâ ve Hille tarafında yaşayan bir topluluktur. Dünyadaki dinlerin en eskilerinden biridir. İbrânîce “Yıldızların ordusu” gibi bir mânâya gelen Sâbiî tabiri, zaman¬la “bilinen dinlere mensup olmayan” mânâsına dönüşmüştür. Böylece Müslüman, Yahudi ve Hristiyan olmayanlar mânâsına gelir. Böyle olunca Mecûsîler, Brahmanlar, Budistler vs. hep Sâbiî olmaktadır. Ancak burada kasdedilen bizzat Keldânîlerdir. Bunlar Süryânîlerle aynı kökten olup, Süryânîler Hristiyanlığı seçerek Keldânîlerden ayrılmıştır. Keldânîlerin bir kısmı da Hristiyanlığın Nastûrî mezhebine girmiştir. Dinlerinin esasını Hazret-i İdrîs’in oğlu Sâbi kurduğundan dolayı buna nisbet edilirler. Suhuf-i Şit adında kitapları vardır. Kendilerince namaz kılar; oruç tutar; Harrân’a hac yaparlar. Kıblesi yıldızlar olduğu için, bazıları yanlış olarak yıldıza taptıklarını zannetmiştir. Nitekim bunlarda astronomi çok ileriydi. Bahsettiğiniz âyet-i kerimede, Sâbiî, Yahudi ve Nasrânîlerden Allah’a ve âhiret gününe iman edip sâlih amel yapanlar için korku bulunmadığı meâlindeki ifadenin hükmü, Resulullah aleyhisselâmdan evvelki zamanlarda gelenler veya O’nun tebliğini işitmeyenler içindir.