Ve dahi, Cuma namazının sahih olması şartları 7’dir:
1) Namaz kılacak yer, Mısır olmak, yani şehir denecek kadar büyük olmaktır.
2) Hutbe okumaktır.
3) Hutbeyi namazdan önce okumaktır.
4) Orada imam veyâhut devlet reisi tarafından mezun naibi olmaktır.
5) Öğle vaktinde kılınmaktır.
6) Cemaat bulunmaktır. İmam-ı Âzam’a ve imam-ı Muhammed’e göre, baliğ ve akıl ve erkek imamdan gayrı, 3 adem ve imam-ı Ebû Yusuf’a göre imamdan gayri 2 adem olmaktır. Esah olan, Tarafeyn kavlidir.
7) Namaza herkesin gelmesi serbest olmaktır.
Fetava-yı Hindiyye’de diyor ki “Hür, sağlam ve seferi olmayan erkeklerin Cuma namazı kılmaları farz-ı ayndır. Seferde olana ve hastaya ve kadınlara Cuma namazı kılmak farz değildir. Şiddetli yağmur ve hükümet adamının zulmünden korkanlara da farz olmaz. Âmir, kumandan ve iş veren, emrinde olanı Cuma namazından men etmez. O kadar zamanın ücretini kesebilir. Fasık olan imam Cuma kıldırırsa, buna mâni olamayanın buna uyması, bunun için Cuma namazını terk etmemesi lazımdır denildi. Başka namazlarda, salih imamın kıldırdığı camiye gitmeli, fasık imam arkasında kılmamalıdır. Her kadının, herhangi bir namazı cemaat ile kılmak için camie gitmeleri mekruhtur.”
Bir kimse, imama, Cuma namazının 2. rekatının rükuunda yetişse, imam-ı Muhammed’e göre öğle namazını kılar. İmam-ı Âzam’a ve imam-ı Ebû Yusuf’a göre teşehhütte dahi yetişse, Cumayı kılar. Ve hatib efendi hutbe okurken, bir kimse nâfile kılsa, 2 rekat kılar, ziyade kılmaz. Ve eğer, Cuma sünneti ise, 2 rekat kılar da mı selam verir, yoksa 4 rekati tekmil eder mi? Bu husus, ihtilaflıdır. Esah olan, 4 rekati tamamlar.
Cumanın vacibi 5’tir:
1) Ezan vaktinde her şeyi terk etmektir.
2) Camie say ederek gitmek.
3) Hatib efendi hutbedeyken nâfile kılmamak.
4) Dünya kelamı söylememek.
5) Sükut eylemek.
Cumanın müstehabı 6’dır:
1) Rayiha-i tayyibe [güzel koku],
2) Misvak,
3) Pak libas [temiz elbise],
4) Tebkir, [Tebkir, Cuma namazı için, camie erken gitmeye derler. Zaman-ı saadette, Ashâb-ı kirâm “radıyallahü teâlâ anhüm ecma’în”, sabah namazından sonra, dağılmayıp, Cumadan sonra dağılırlardı. Bu ümmetten ilk terk olunan şey, tebkir sünnetidir.]
5) Gusletmektir.
6) Salavat okumaktır.
Cumanın mekruhları 5’tir:
1) Hatib efendi hutbede iken selam vermektir.
2) Kur’ân-ı Kerîm okumak.
3) Aksıran kimseye (Yerhamükellah) demek.
4) Yemek ve içmek.
5) Mekruh olan her ameli işlemek. [Hatib efendinin hutbeyi uzatması da mekruhtur.]
Minarede okunan 1. Cuma ezanından sonra, hatib efendi, minberin yanında, Cumanın ilk sünnetini kılar. Sonra minber önüne gelip, ayakta, kıbleye karşı, kısa duâ edip, minbere çıkar ve cemaate karşı oturup, 2. ezanı dinler. Sonra ayakta hutbeye başlar.
Bayram namazının (Zevaid tekbirleri) 9’dur: Biri farz. Birisi sünnet. Yedisi vâciptir: İftitah tekbiri farz. Evvelki rüku tekbiri sünnet. Zevaid tekbirleri vâciptir. Ve 2. rekatin rüku tekbiri, vacibe mukarenet ile vâcip olur.
Tam İlmihâl Seâdet-i Ebediyye Kitabını Okumak İçin Tıklayınız.