45- Ölüler Dirilerin Sövmesinden Eziyet Görürler
Deylemi Âişe (radıyallahü anhâ) ‘dan rivayet ettiğine göre Rasûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu
(Ölü, evinde hoşlanmadığı şeyden kabrinde de hoşlanmaz.)
Kurtubi dedi: Mümkündür ki; Allah, dirilerin söylediklerini ve yaptıklarını bir duygu ve iletici bir melek vasıtasıyla ölülere bildirsin. Melek olmasa da Allah bir alâmet bir delil ve başka istediği bir şeyi vasıta kılar. Bunun için kötü konuşmaktan nehyedilmiştir.
Yine Kurtubi dedi: Mümkündür ki hadisten kasıt:
Ölünün başına gelen günahları temizlemek için meleğin şiddet ve sertlik kullanması, olsun.
Buhari, Âişe (radıyallahü anhâ’dan rivayet ettiğine Rasûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:
(Ölülere sövmeyiniz. Çünkü onlar yaptıklarına kavuşmuşlardır.)
Nesâi, Safiyye binti Şeybe (radıyallahü anhâ) ‘dan rivayet ettiğine göre: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ’in yanında bir ölü kötülükle anıldı. Buyurdu ki, (ölülerinizi hayırdan başka bir şeyle anmayın.)
Ebû Davud, Tirmizi, İbn Ebi’d- Dünya İbn Ömer (radıyallahü anhüma’dan rivayet ettiklerine göre Resûlullah sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:
(Ölülerinizin iyiliklerini zikredin. Kötülüklerinden yüz çevirin.)
İbn Ebi’d- Dünya, Âişe (radıyallahü anhâ) ‘dan rivayet ettiğine göre:
Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ’dan işittim ki diyor:
(Ölülerinizi ancak hayırla anın… Çünkü onlar eğer Cennetlik ise günahkâr olursunuz. Eğer Cehennemlik iseler o onlara yeter.) (1)