Sual: Hatmi Hacegan nedir, nasıl yapılır?
Cevap: Seyyid Abdülhakim Arvasi hazretleri, Rabıta-i Şerife kitabında şöyle anlatıyorlar;
Büyük Hatm-i Hâcegân: Fâtiha: 7, Salevât: 100. [Elem neşrah le-ke] Sûresi: 79, İhlâs: 1001, Fâtiha: 7, Salevât: 100. Bundan ibârettir.
Küçük Hatm-i Hâcegân: Fâtiha: 7, Salevât: 100, “Yâ Bakî Ente’l-Bâkî!”: 500, Salevât: 100, Fâtiha: 7. Bundan ibârettir.
Nakşibendiyye Tarîkati’ne intisâb edenlerden mürekkeb bir cemâ’at boş, tenhâ bir yerde halka şeklinde diz çöküp oturur; kapıyı kapar; dışarıdan görülmemek için pencereleri örter. Nakşibendî Tarîkati’ne intisâbı olmayanları içeriye kabûl etmez. Gözler kapanır. İçlerinde tarîkatın âdâbını bilen bir zât, halkayı idâre eder. Kullanılacak taşların sayısı, 100’ü ufak. 10’u dahâ büyük olmak üzere 110’dur. Cemâ‘atten ya’ni halkadan birisi, ayrı olan 10 adedini hatim halkasını idâre edecek zâtın önüne bırakıp cemâ‘ate 100 adedini dağıtır. Şöyle ki: Eğer cemâ’atın mevcûdu 10 ve 10’dan fazla ise, bu, “Büyük Hatm-i Hâcegân” dır, işbu 100 aded taştan 21’ini ayırıp kalan 79 adedini mümkün mertebe eşitliğe ri‘âyet ederek taksim eder. 21 adedi, halkayı idâre eden zâtın elinde bulunur. Halkayı idâre eden zât başlangıçta “Esteğfirullâh! Esteğfirullâh! Esteğfirullâhe’l-Kerîm. Rabbü’l- ‘Arşi’l-‘Azîm. Ve etûbü ileyh!” der. Ondan sonra “Fâtiha-i Şerif!” der. Halkayı idâre eden zâtın kendisi bir ve sağından yalnız 6 kişi olmak üzere toplamda 7 kişi “Fâtiha-i Şerife”yi birer kere okurlar. Sonra halkayı idâre eden zât “Salevât-i Şerif!” der. Cemâ’at, ellerindeki taşların miktârınca “Salevât-i Şerife”yi okurlar. Okudukları Salevât-i Şerife şudur: “Allâhürnme salli ve sellim ‘alâ Seyyidinâ Muhammedin ve ‘alâ Ali Seyyidinâ Muhammed!” Her okuyuşta sağ elindeki taşlardan birisini sol eline bırakır. Sayı tamâm olunca, halkayı idâre eden zât “E lem neşrah le-ke-i Şerif!” der. Bu sûrenin okunma sayısının 79 olması şarttır. Bu esnâda halkanın reisi, elindeki 21 adet taş miktârınca “Salevât-i Şerife”yı okuyarak “Salevât-i Şerife”yi 100’e ulaştırır. Ondan sonra, taşlan taksim eden zât, ayırdığı 21 adetten, halkayı idâre eden zâtın hissesini çıkarır ve kalanını cemâ‘ate taksim eder. Bundan sonra, halkayı idâre eden zât 10 defa “İhlâs-ı Şerif!” der. Cemâ‘at, herbir defasında ellerindeki taşların miktârınca “İhlâs-ı Şerif’ okur ki, yekûnü 1001’e ulaşır. Halkayı idâre eden zât, bundan sonra bir def‘a dahâ “Fâtiha-i Şerif!” der. Bu kere halkayı idâre eden zât ile sol tarafından yalnız 6 kişi “Fâtiha-i Şerife”yi okur. Halkayı idâre eden zât, bundan sonra bir defa dahâ “Salevât-i Şerif!” der. Cemâ‘at de ellerindeki taşlar miktârınca “Salevât-i Şerife”yi okurlar. Halkayı idâre eden zât, bundan sonra duâya başlar.
Eğer cemâatin mevcûdu 10 kişiden noksân olursa, “Küçük Hatme-i Hâcegân”dır; istiğfârdan, Fâtiha’dan ve Salevât’dan sonra 5 defa “Yâ Bâkî Entel-Bâkî!” der. Her defasında cemâ‘at ellerindeki taş miktârınca “Yâ Bâkî Entel-Bâkî!” okur ki, adedi 500’e ulaşır. Ondan sonra “Büyük Hatme-i Hâcegân”da olduğu gibi bir defa dahâ “Fâtiha-i Şerif!” der. Halkanın reisi ile, soldan yalnız 6 kişi Fâtiha-i Şerîfe’yi okur. Sonra “Salevât-i Şerif!” der. Cemâ’at, ellerindeki taş miktârınca Salevât-i Şerîfe’yi tekrâr ederler. Ondan sonra duâya başlar ve aşağıda yazılı “Silsile-i Şerife”yi tâm bir tezarru’la, kalb huzûruyla ve orta seviyede bir sesle okur. Cemâ’at ise, zikr olunan velîlerin herbirisinin ismi okunurken “râbıta-i telebbüsı”yi muhâfaza ve kalben onların rûhâniyyetinden istimdâd ederler.
El-hâsıl, cemâ’at “Hatm-i Hâcegân”a devâm ettiği müddetçe gâfil kalmamak lâzımdır. “Hatm-i Hâcegân” bundan ibâretdir. Bunun hilâfında okunan “Hatimler” bu yolun sâdâtine nisbet edilemez. Herbir mürîd “Hatm-i Hâcegân” izne hâcet kalmaksızın okumaya ve idâre etmeye salâhiyyetlidir.
Silsile-i Şerife:
Bismillâhi’r- Rahmani’r-Rahim.
El-hamdü liİlâhi Rabbi’l-âlemin. El-hamdü lillâhi hakka hamdihî ve senâ’ihî. Ve’s-salâtü ve’s-selâmü ‘alâ hayra halkıhî Muhammedin ve Âlihî ve Sahbihî ecmeîn.
Belliğ Allâhümme ve evsıl ve kaddim misle sevâbi hâzihi’l Hatmeti’ş-Şerîfeti’l-Mübâraketi ba‘de’l-kabûli minnâ bi’l-fadli ve’l-kerami ilâ rûhi menbe’ı’s-sıdkı ve’s-safâ, eşrafi’l-verâ Seyyidinâ Muhammedi’l Mustafâ “Sallallâhü Te‘âlâ ‘Aleyhi Ve Sellem!”
Ve ilâ ervâhi küllin min Sâdâti’s-Silsileti’n-Nakş-bendiyyeti ve’IKâdiriyyeti ve’s-Sühraverdiyyeti ve’I-Kübraviyyeti ve’l-Çeştiyyeti “Kaddesellâhü Te‘âlâ Esrârahümü’l-‘Azîz!”
Ve ‘ale’l-husûsı ve’l-hulûsı ilâ rûhi şeyhınâ ve kıdvetinâ ve imâminâ ve imâmi’t-tarîkati ve gavsi’l-halîkati ve şemsi feleki’l-hakîkati, zi’l feyzı’lcârî ve’n-nûri’s-sârî eş-şeyh behâ’i’l-hakkı ve’l-hakîkati ve’d-dîn Es-Seyh Muhammedi’l-Üvevsivvi’l-Buhârî. El-ma‘rûfi bi-Şâhi Nakş-bend “Kaddesellâhü Te‘âlâ Esrârahü’l-‘Azîz!”
Ve ilâ rûhi sültâni’l-evliyâ’i, bürhâni’l-asfiyâ’i, necli’l-Haseneyni, nûri’I-Hâfikayni Ebî Muhammedin Muhyi’d-dîn, El-Gavsü’l-A‘zam, EsSevh ‘Abdilkâdiri’l-Cevlânî “Kaddesellâhü Te‘âlâ Esrârahü’l-‘Azîz!”
Ve ilâ rûhi menbe‘i’l-me‘ârifi ve’l-kemâl Seyyidi’s-Sâdâti Eş-Şeyh Es-Seyyid Emîr Külâl “Kuddise Sirruh!”
Ve ilâ rûhi’l-mukbili ‘aleyke ve li-mâ sivâke’n-nâsî Es-Seyh Muhammed Bâba’s-Semmâsî “Kuddise Sirruh!”
Ve ilâ rûhi’l-vâlihi fi mehabbeti Mevlâhü’l-Ganî, El-ma‘rûfi BiHazreti ‘Azîzân Es-Sevh Hâce Aliyyi’r-Râmîtenî “Kuddise Sirruh!”
Ve ilâ rûhi’l-mu‘ridı ‘ani’l-murâdi’d-dünyevî ve’l-uhravî Es-Seyh Mahmûdi’l-Encîri Fagnevî “Kuddise Sirruh!”
Ve ilâ rûhi’l-mütesellikı ‘ani’l-hıcâbi’l-beşerî Es-Sevh ‘Ârifi’r Rîvegerî “Kuddise Sirruh!”
Ve ilâ rûhi’I-mahbûbi’s-Sübhâm şeyhu’l-meşâyih Eş-Şeyh ‘Abdülhâlikı’l-Gucdüvânî “Kuddise Sirruh!”
Ve ilâ rûhi’l-kutbi’r-Rabbânî, El-Gavsü’s-Samedânî, El-heykeli’n Nûrânî Eş-Şeyh Ahmede’l-Fârûkıvvi’s-Serhendî el-ma‘rûfi bi’l İmâmi’rRabbânî, Müceddidi’l-Elfi’s-Sânî “Kaddesellâhü Te‘âlâ Esrârahü’l-‘Azîz!”
Ve ilâ rûhi kutbi dâ’irati’l-irşâd, gavsü’s-sekaleyni ‘ale’s-sedâd, essâyiri fillâh, er-râki‘i’s-sâcidi’l-mücâhid, zi’l-cenâhayn Hazreti Ziyâ’iddîn Mevlâne’s-Sevh Hâlid “Kaddesellâhü Te‘âlâ Esrârahü’l-‘Azîz!”
Ve ilâ rûhi’l-hilmi ve nûri’z-zalâm, el-hâdî beyne’l-‘aşâyiri ve’lakvâm, Hazreti sirâci’d-dîn min halefi Seyyidi’l-Enâm Eş-Şeyh, Es-Seyyid Abdillâh “Kaddesellâhü Te‘âlâ Esrârahü’l-‘Azîz!”
Ve ilâ rûhi şeyhine’l-gayûr, ellezî bihî netebâhâ mevlâne’lvakûr, kutbi’l-irşâdi ve’l-medâr Hazreti Şihâbüddîn Eş-Şeyh Es-Seyyid Tâhâ “Kaddesellâhü Te‘âlâ Esrârahü’l-‘Azîz!”
Ve ilâ rûhi kehfi’l-mürîdîn, şemsi’l-vâsdîn, melâzi’l-gurabâ’ ve melce’i’l-mesâkîn, zi’l-feyzı’t-tâfîh ve’n-nûri’l-lâ’ih, en-nâci’i’l-fâ’izi’l-fâlih Mevlâne’ş-Şeyh Es-Sevvid Muhammed Sâlih “Kaddesellâhü Te‘âlâ Esrârahü’l-‘Azîz!”
Ve ilâ rûhi şeyhine’l-veliyyi’l-halîm, masderi’l-huzûri ve’n-nisbeti ve’l-feyzı’l-‘amîın, mesli’s-Sahâbeti fî zemeni ceddihi’n-Nebiyyi’r Rasûli’lKerîm Mevlâne’ş-Şeyh Es-Sevvid Fehîm “Kaddesellâhü Te‘âlâ Esrârahü’l-‘Azîz!”
[Ve ilâ hatemeti’s-Silsileti’n-Nakş-bendiyyeti’l-Müceddidiyyeti’l Hâlidiyyeti el-garîbe’l-muhâcir, et-tabîb li’l-kalbi’l-kâsî, eş-şehîd Eş Şeyh, Es-Seyyid Abdilhakîmi’l-Arvâsî “Kaddesellâhü Te‘âlâ Esrârahü’l- ‘Azîz!”]
Ve ilâ ervâhi küllin mine’s-sâdâti ve’l-hulefâ’i ve’l-mürîdîne ve’lmahsûbîne ve’l-mensûbîne min hâzihi’t-Tarîkati’l-‘Aliyyeti turuk!
Allâhümme’c‘al misle sevâbihâ mektûben fî sahîfeti a’mâli küllin! Ve zidnâ bihâ mehabbeten ‘inde cenâbi küllin! Ve’fıd ‘aleynâ berakâti küllin! Ve etmim lenâ sülûke hâzihi’t-tarîkati ve veffıknâ li merdâti şeyhinâ ve imtisâli evâmirihî ve ictinâbi nevâhîhi! Ve’rzukne’l-bekâ’e bike ba‘de’l-fenâ’i fîke ‘alâ kıdemi sâdâtine’s-sâlikîne fîhâ!
Rabbene’ğfir lenâ ve li-âbâ’inâ ve li-ihvâninâ neseben ve tarîkaten ve li-men vessaynâ ve vessaynâhü bi-dü‘â’i’l-hayri ahyâ’en minhüm ve emvâten ve li-kâffeti’l-müslimîn!
Âmîn! Ve’l-hamdü lillâhi Rabbi’l-‘âlemîn!
Bundan sonra rahmet âyeti ile biten muhtesar bir aşr-i şerifin okunmasıyla “Hatm-i Hâcegân” hitâm bulur.
“Hatm-i Hâcegân”m menfaatleri, faziletleri hadde ve hesâba sığmaz. Hergün ikindi namâzından sonra okumak, âdâbdandır. Hergün okumak kâbil değilse, haftada 1 veyâ 2 defa kâbil olduğu vakitte okumalıdır.
Tavsiye Yazı –> Bir Üniversiteliye Cevap (Seyyid Abdülhakim Arvasi)