Sual: Sevad-ı Azam nedir?
Cevap: Peygamber Efendimiz, hangi mezhebde idi? diye sorulursa, deriz ki, Onun mezhebi [yolu] tarîk-ı müstakîm [en doğru yol] idi. Nitekim Sallallahü aleyhi ve sellem Efendimiz buyurdu: “Mûsâ aleyhisselâmdan sonra kavmi 71 fırkaya ayrıldı. 70’i helâk oldu, biri kurtuldu. Îsâ aleyhisselâmdan sonra kavmi 72 fırkaya ayrıldı; 71’i helâk oldu, biri kurtuldu. Ümmetim de, çok geçmeden 73 fırkaya ayrılır. 72’si helâk olur, biri kurtulur.” Ey Allah’ın Resûlü, bu kurtuluş fırkası hangisidir? dediler. “Sünnet ve Cemâ’at ehlidir” dedi. İşte ona Sevâd-ı A’zâm [müslüman topluluğu] denir.
Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) buyurdu. “Cemâ’atten bir karış ayrılanın boynunda islâm kalmaz.” İşte bu Sevâd-ı A’zâm [Ehl-i Sünnet ve Cemâ’at] itikadı kısaca şu maddelerdir:
1- Îmânında şübhe etmemek, inşaallah mü’minim dememek
2- Müslüman cemâ’atten ayrılmamak
3- Her iyi ve günâhkâr arkasında namaz kılmak ve bunu hak itikadı bilmek
4- Haramı helâl itikad etmedikçe, ehl-i kıbleden bir kişiye günâhı sebebiyle kâfir dememek.
5- Ehl-i kıblenin büyük küçük hepsinin cenâze namazını kılmak ve bunu hak itikad bilmek.
6- Hayır ve şerrin takdîrini Allahü teâlâdan bilmek.
7- Bir müslümana haksız yere silahla saldırmamak
8- Hazerde ve seferde mest üzerine meshi hak bilmek
9- Her devlet reisinin arkasında Cum’a ve bayram namazlarını kılmak ve bunu hak itikad bilmek.
10- Îmânı Allahü teâlânın ihsânı, vergisi bilmek
11- Kulların fiillerini Allahü teâlânın yarattığına inanmak.
12- Kabir azabını hak [doğru, muhakkak] bilmek.
13- Allah’ın kelâmı mahlûk değildir.
14- Münker ve Nekîrin suâli hakdır.
15- Dirilerin dua ve sadakalarının ölülere faydası vardır.
16- Peygamberimizin şefâati hakdır.
17- Peygamber Efendimizin mi’râcı hakdır
18- Kıyâmette amel defterlerinin okunması hakdır
19- Hesabın hak olduğuna inanmak.
20- Mizânın hak olduğuna inanmak.
21- Sıratın hak olduğuna inanmak.
22- Cennet ve Cehennem yaratılmışlardır ve hiç yok olmazlar.
23- Kıyâmette Allahü teâlâ, kulunu, araya kimseyi koymadan bizzât hesaba çeker.
24- Resûlullah’ın eshâbından Aşere-i mübeşşere [Cennetle müjdelenmiş olan 10 kişi] için Cennetlik olduklarına şehâdet etmek.
25- Peygamber Efendimiz hâric, eshâbından hiç birini Ebû Bekr-i Sıddîk hazretlerinden üstün tutmamak ve hilâfetini hak bilmek.
26- Ebû Bekr-i Sıddîk’tan sonra en üstün insan Hazret-i Ömer’dir, ondan sonra Hazret-i Osman’dır, ondan sonra Hazret-i Alî’dir demek ve hilâfetlerini üstünlük sırasına göre hak bilmek.
27- Eshâb-ı kirâmın hiç birine dil uzâtmamak, birini dahi gıybet etmemek.
28- Allahü teâlânın kullarına rızâsı ve gadabı vardır.
29- Cennettekilerin Allahü teâlâyı keyfiyyetsiz olarak görmeleri hakdır.
30- Peygamberlerin derecesi, evliyânın derecelerinden yüksekdir.
31- Evliyânın kerâmeti hakdır; inkâr olunmaz.
32- Allahü teâlâ adâleti ile saîdi [iyiyi] şakî [kötü], fadlı ile şakîyi saîd yapar.
33- Kâfirlerin akılları, peygamberlerin ve mü’minlerin akıllarına müsâvi [eşit] değildir.
34- Allahü teâlâ hep aynıdır, değişmez.
35- Allahü teâlâ âlimdir, kâdirdir, Onun ilmi ve kudreti vardır.
36- Allahü teâlânın günâhkâr mü’minlere, Cehennemde günâhları miktarınca azâb etmesi haktır.
37- Allahü teâla, hayır veyâ şer, dilediğini yapar, insanlar bilsin bilmesin, [O dilemedikçe hiç bir şey meydana gelmez]
38- Mushafda yazılı olan Kur’ân’dır ve Allahü teâlânın kelâmıdır ve mahlûk, ya’nî sonradan olma değildir, hakîkattır, mecâz değil.
39- Îmân hakîkattır, mecâz değildir.
40- Alacağı olup, hakkını alacaklısına ödemeden ölen borclunun hakkını Allahü teâlâ, onun sevâbından alacaklısına verir.
41- Tâat tevfikle eşit, günâh, hezelân [yardımını terk etmekle] eşittir.
42- Îmân için iki uzuv esastır: Kalb ve dil.
43- Allahü teâlâyı kalbi ile bilip, dili ile söylemeyen kâfir, dili ile ikrâr edip, kalbi ile tasdîk etmeyen münâfıktır.
44- Allahü teâlâya mekân ve zaman isnad etmemeli, gelmek, gitmek gibi fiiller söylememelidir.
45- Allahü teâlâyı bir şeye benzetmemeli, Onun gibi bir şey yoktur demelidir.
46- Kesb [çalışıp kazanmak] bazen farz olur, demelidir.
47- Îmânı amelden ayrı bilmelidir.
48- İyi ve kötünün îmânını bir bilmelidir.
49- Öldükten sonra dirilmeği hak bilmelidir.
50- Kıyâmetin kopması haktır [muhakkak olacaktır]
51- Salât-ı vitir bir selâmla üç rek’attır.
52- Az ve durgun olan sudan abdest olmaz.
53- Mestleri çıkardıktan sonra iki ayağı yıkamalıdır.
54- Îmân özü itibariyle artmaz ve azalmaz.
55- İblis, Allah’a ibâdet ettiği zaman, Allah ve melekler katında mümîn idi.
56- Allahü teâlâyı sevenden, sevgisi sebebiyle emirler sâkıt olmaz.
57- Allahü teâlânın rahmetinden ümidini kesmek küfürdür.
58- Allahü teâlânın azâbından emîn olmak küfürdür.
59- Son nefes için Allahü teâlâdan korku üzere olmalıdır.
60- Kâfiri küfründen dolayı sevmek küfürdür.
Tavsiye Yazı –> Fıkıh, Mezheb ve İmam-ı Azam