48- Muhfaza Melekler, Kabri Terketmezler
Ebû Nuaym, Ebû Said (radıyallahü anh) ‘ten rivayet ettiğine göre şöyle demiştir:
Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ’den şöyle işittim:
Allah mümin kulunun ruhunu kabzettiği zaman onun İki koruyucu meleği göğe çıkarlar. Derler ki:
Ey Rabbimiz, bizi filan mümin kuluna tevkil ettiniz. Şimdi onun ruhunu aldınız. Bize izin ver ki gökte oturalım.) Allah buyurur ki:
(Gök bana teşbih eden meleklerimle doludur. Bu sefer, bize yerde izin ver oturalım) diyorlar. Buyurur ki:
(Yer bana teşbih eden mahlukatimla doludur. Fakat o kulumun kabrinin üstüne oturun. Kıyamete kadar bana tekbir ve tehlil getirin. Onları kulumun defterine yazın.)
Bunu Beyhaki Şuab’da, İbn Ebi’d- Dünya, Enes (radıyallahü anh) ’in hadisinden, İbn Cevzi (Mevzuatta) Ebû Bekir es-Sıddık (radıyallahü anh) den rivayet etmişlerdir. . .
İbn Cevzi şunu da ilâve etmiştir:
(Kâfir kul ise öldüğü zaman, melekleri göğe çıkarlar. Onlara denilir ki, kabrine dönün ve ona lanet edin.) (1)