“EHL-İ BEYT-İ RASÛLULLÂH SALLALLÂHÜ ALEYHİ VE SELLEM” Bismillâhi’r-Rahmâni’r-Rahîm. El-hamdü lillâh! Ve’s-salâtü ve’s-selâmü ‘alâ ‘ıbâdi-hi’llezîne’stafâ! [Allâhii Teâlâ’ya hamd olsun! Allâhü Teâlâ’nın ıstıfâ ettiği, seçkin kıldığı kullarına salât ve selâm olsun!] Allâhü Sübhânehû Ve Teâlâ, Şûra Sûresi’nde “Ey Habîbim! Sen onlara “Sizden bir ecr, mukabil bir şey istemem. Sizden ancak kurbâya, akrabaya muhabbet isterim!” diye söyle!” buyurmaktadır.…
Sual: Hacca vekil göndermek nasıl olur? Cevap: Vekilin, ihrama girerken, emreden kimse için, kalp ile niyet etmesi şarttır. Hac borcu olan kimsenin, öldükten sonra kendi için hac yapacak vekilin adını bildirerek vasi olan kimseye emir vermesi lâzımdır. Meyyit veya meyyitin vasi yaptığı yabancı kimse, varislerden birini, diğer varisler izin vermedikçe, vekil yapamaz. Bir kimse izin…
Sual: Kurban ibadetinin sahih olması için nelere dikkat etmelidir? Hangi hayvanlar kurban olarak kesilebilir? Kurban etini kimler yiyebilir? Fıkıh kitaplarında bu mevzuda neler yazıyor? Cevap: Kurban, koyun, keçi, sığır, deveden birini, kurban bayrâmının ilk 3 gününde, kurban niyeti ile kesmek demektir. Bir sığırı veya deveyi, 7 kişiye kadar müslüman, baliğ kimse, ortak olarak da satın…
Sual: Dinimizde selamlaşmak adabı nasıldır? Kimlere selam verilir kimlere selam verilmez? Fıkıh kitaplarında bu mevzu nasıl anlatılıyor? Cevap: 2 müslüman karşılaştığı zaman, birbirine (Selamün aleyküm) demesi ve sonra el ile musâfaha etmesi sünnettir. Musâfaha ederken günahları dökülür. Aşağıdaki 8 kimseye, her zaman selam vermek haramdır, günahtır: 1) Yabancı kızlara, genç kadınlara selam verilmez. 2) Satranç…
Gel kardeşim, inkâr etme, kıl insaf! Kıymetli ömrünü, eyleme israf! Kalbini nefsin arzusundan koru! Dışın gibi için dahi olsun saf! Bakır ile karışınca bir altın, alırsa, beğenir mi onu sarraf? Liseyi bitirdim diye övünme! Sakın hem, düşünmeden söyleme laf! Meârif ehlini bul, onu dinle! Böylece Haktan ire sana eltaf! Hakikat denizine varıp dal, ve, çıkar…
Kış günleri gidip, bahar gelince, açılır gafletten, gözü dağların. Donanır, süslenir, gonca güllerle, geçmez bülbüllere, nazı dağların. Gece gündüz, tesbîhledir işleri, Allah, Allah söyler, daim kuşları. Göklere uzanmış, sanki başları, duâ kıblesine, yüzü dağların. Kudretten, hepsine, hulle biçilir, Hak rahmeti, üstlerine saçılır. Türlü türlü, çiçekleri açılır, Cennet-i aladır, yazı dağların. Bakıp doyulmaz, yeşil alanlara, hidayetler…
Ezelde takdir olunan ânda, geldim cihana, ruh çıkınca ten sarayım yıkılıp viran olur. Su, toprak ve gazlardan, cismim geldi meydana, yer altında çürüyerek, hak ile yeksan olur. Bu beden parçalanarak, bir avuç toprak kalır, her zerresi dağılarak, hududsuz meydan olur. Anaerobik mikroblar, cismime hücum eder, benliğimi onlar alup, varlığım nihan olur. Sonra duygu organlarım, toplanır…
Çün ezelde, kün deyip ol perverdigâr, bir bedîa halk edip, o kirdigâr. Rûh deyû nâm eyledi, ol dilbere, künhünü bildirmedi âcizlere. Bu değildi, âlem-i halkdan, meğer, âlem-i emr-i Hudâdır mu’teber. Şöyle fermân eyledi, Rabb-i mu’în, âmir ol nefse, ona uyma sakın! Çünki rûh, emr-i Celîli dinledi, ol mübârek, gör ki, oldem neyledi: Tutdu fermân-ı Hudâyı, o latîf,…
Ey nazlı yavrum, unutmam seni, aylar, günler değil, geçse de yıllar! Yaktı, mahvetti, ayrılık beni, çıkar mı gönülden, o tatlı diller? Kıyamaz iken hiç, öpmeye tenin, şimdi ne haldedir, nazik bedenin? Andıkça her zaman, gonca dihenin, yansın ahım ile kül olsun güller! Tegayürler gelip, güzel cismine, döküldü mü, siyah kaşlar yüzüne? Sırma saçlar, dağıldı mı…