Kitabü’s-Savm

4– KİTÂB-ÜS-SAVM “Savm”, yanî oruc dînin en büyük rükünlerindendir. “Savm” lügatda, imsâk-ı mutlak manâsınadır. Şerî’atde ise, şahsı mahsûsun niyet ederek, belli bir vakitde hakîkaten veyâ hükmen orucu bozan şeylerden sakınmasıdır. Şahs-ı mahsûs: İslâm diyârında bulunan müslümân, yâhud hayz ve nifâsdan temiz olan, orucun farz olduğunu bilen kimsedir. “Müftırât”, orucu bozan, yeme-içme ve diğer işlerdir. Âlimler,…

Kitabü’l-Hac

5– KİTÂB-ÜL-HAC “Hac”, lügatda büyük bir şeyi kasdetmek manâsınadır. Şerî’atde, belli bir yeri, yanî Kâ’beyi belli bir zamânda, belli bir işle ziyâret etmektir. Hacc-ı şerîf, belli şartlarla müslümânlar üzerine farz-ı ayndır. Âlimler hacca âit meseleleri ve hükümleri aşağıdaki bâblara göre yazmışlardır. Bu bâblar: İhrâm bâbı ve ifrâd haccı bâbı, hacc-ı kıran bâbı, temettü haccı bâbı,…

Kitabü’n-Nikah

6– KİTÂB-ÜN-NİKÂH “Nikâh”, lügatda eklemek ve toplamak manâsınadır. Fukahânın ta’rîfine göre ise, kasden milk-i müt’a ifâde eden bir akiddir. Yanî nikâhına şer’an mâni bulunmayan kadından, erkeğin faydalanmasının helâl olmasıdır. Usûl ve lügat âlimlerine göre nikâh, vatyde hakîkat, akidde mecâzdır. Nikâhın faydaları: Nikâhın 5 faydası vardır: 1. fayda, çocukdur ki, nikâhta asıl olan budur. Çünki, nikâh…

Kitabü’t-Talak

7– KİTÂB-ÜT-TALÂK “Talâk”, lügatda bağlı bir şeyi çözmek demektir. Fakat, kadın için talâk, başkası için ıtlâk denir. Şerî’atde, şimdi veyâ gelecekde, boşanmak için konulmuş olan kelimeler ile nikâh bağını çözmektir. Âlimler, talâka âid meseleleri ve hükümleri aşağıdaki bâblara göre bildirmişlerdir. Bu bâblar: “Bâb-üs-sarîh, bâb-ü talâk-i gayr-il-medhûli bihâ, bâb-ül-kinâyât, bâb-ü tefvîd-it-talâki, bâb-ül-emr-i bi’l-yedi, bâb-üt- ta’lîk, bâb-ü…

Kitabü’l-Itk

8– KİTÂB-UL-ITK “Itk”, lügatda kölelikden çıkmak manâsınadır. Şerî’atde, “efendinin köle hür olacak şekilde ondan hakkını düşürmesidir”, diye ta’rîf edilmiştir. Âlimler ıtk ile alâkalı meseleleri ve hükümleri aşağıdaki bâblara göre yazmışlardır. Bu bâblar: “Bâb-u ıtk-ıl-ba’d, bâb-ül-hılf bi’l-ıtk, bâb-ül-ıtk alâ ca’l, bâb-üt-tedbîr, bâb-ül-istîlâd”. Itk-ul ba’d bâbı: “Itk-ul-ba’d”, köleden köleliğin değil, efendinin onun üzerindeki mülkiyyetinin bir kısmının gitmesi…

Kitabü’l-Eyman

9– KİTÂB-ÜL EYMÂN “Eymân”, yemîn lafzının çoğuludur. Yemîn, lügatda, “câriha”, “kuvvet” ve “kasem” arasında ortakdır. Şerî’atde yemîn, yemîn edenin bir işi yapmaya veyâ yapmamaya olan azmini gösteren kuvvetli arzûdur. Âlimler, eymân ile alâkalı meseleleri ve hükümleri aşağıdaki bâblara göre tertîb etmişlerdir. Bu bâblar: Girmek, çıkmak, yerleşmek, yapmak, binmek ve diğer husûslar ile alâkalı yemînler bâbı.…

Kitabü’l-Hudud

10– KİTÂB-ÜL-HUDÛD “Hudûd”, had lafzının çoğuludur. “Had” lügatda mâni’ olmak manâsınadır. Şerî’atte, Allahü teâlânın hakkı olarak yerine getirilmesi vâcib olan ukûbet-i mukaddere [mikdârı belli cezâdır] diye ta’rîf edilmiştir. “Ukûbât”, dövmek yâhud kesmek yâhud taşlamak veyâ öldürmek gibi cezâlardır. “Ukûbât-ı mukaddere”, Kitâb yâhud sünnet veyâ icmâ’ ile farz ve takdîr olunan cezâdır. Âlimler, ukûbât-ı mukaddereye âid…

Diğer Bablar

11– KİTÂB-ÜS-SİRKAT “Sirkat”, lügatda başkasının bir şeyini gizlice almak demekdir. Çalınan şeye sirkat denilmesi mecâzîdir. Şerî’atde ise, mükellef olan, ya’nî akl ve bâlig olan erkek, kadın, köle, efendi, müslimân veyâ zımmî, gören ve konuşabilen bir kimse, on dirhem hâlis gümüş parayı veyâ değerinde olan ve kendinde mutekavvim olan ve durmakla bozulmayan bir malı, müslümân veyâ…