62. Mektup
Bu mektup, mübarek oğlu Muhammed Mâ’sûm “medde zillühül’ali” için yazılmıştır. İnsanın aslının adem olduğunu, ademde hiçbir iyilik bulunmadığını bildirmektedir: İnsanın hakikati, yani Zâtı, kendisi, onun nefsidir. Buna, (Nefs-i natıka) denir. İnsan, ben deyince, nefsini göstermektedir. Bu nefs-i natıkanın hakikati, aslı da, (Adem)dir. [Adem, yokluk demektir.] Adem üzerine, vücut [yani varlık] ışıkları ve vücudun sıfatları gelmiş…